De open deur – Welkom

Van grote betekenis is de geopende deur van een kerkgebouw. De toegang tot de kerk is vrij en iedereen is welkom!
Vroeger kwam het wel voor dat mensen voor een zitplaats moesten betalen. De rijke mensen zaten op de mooie dure plekken en de armen moesten soms achterin de kerk blijven staan! Nu dat gelukkig niet meer voor en is het zitplaatsen geld bijna overal afgeschaft.
Toch vinden veel mensen de drempel naar de kerk erg hoog. Ze zijn een beetje verlegen om daar (weer) overheen te gaan. Zeker als ze al een hele tijd niet geweest zijn.
Dit is een reden dat kerken er soms toe overgaan om “Open deur diensten” te gaan organiseren of zogenaamde laagdrempelige diensten in een “neutraal” gebouw. Een gebouw met een opener en spontanere sfeer. Een school bijvoorbeeld of een sporthal.
Op zichzelf is dat een slechte ontwikkeling. Want de deuren van de kerk zijn open om binnen te gaan en niet om Gods huis te verlaten om naar een “neutraal”gebouw te gaan.
Bij een open deur hoort een vriendelijke gemeente.
In veel Amerikaanse kerken is het de gewoonte om zowel voor als na afloop van de dienst bij de in- en de uitgang te staan om elkaar te begroeten en nieuwe mensen te leren kennen. Men neemt de tijd om met elkaar te praten en nieuwe mensen worden door gemeenteleden hartelijk ontvangen.
Vaak worden gasten uitgenodigd om na de dienst een kopje koffie te komen drinken of zelfs de lunch te gebruiken.
Er zijn natuurlijk ook mensen die liever anoniem blijven en zoiets moet ook gerespecteerd worden. De ene mens voelt zich sneller veilig en prettig in een gezelschap dan een ander. Maar wanneer het rond de open deur druk en gezellig is, dan verdwijnt veel drempelvrees. 
De open deur moet vooral een houding aangeven. Een houding van vriendelijkheid, een uitstraling van : “fijn dat jij er bent!”  En een houding van: zoals jij bent en eruit ziet, zo ben jij welkom.
Vind je dat onze gemeente vriendelijk is?  En vind je dat jezelf  vriendelijk bent?