‘Uit liefde voor jou’
De (online) veertigdagentijd kalender heeft dit jaar het thema ‘Uit liefde voor jou’ meegekregen. We zijn als christenen op weg naar Pasen en we mogen gaandeweg ontdekken dat Jezus heeft geleefd én is gestorven uit liefde voor ons. Die hoop en die troost kunnen we goed gebruiken, want ook anno 2023 ziet het ernaar uit dat we Pasen zullen vieren in een wereld vol chaos, onrust en dreiging.
Bij de ontmoetingsavonden (voorheen: groothuisbezoek) in onze wijk hebben we steeds geopend met het Bijbelverhaal van de Emmaüsgangers. Dit verhaal is te lezen in Lucas 24: 13-35 en vertelt van twee leerlingen van Jezus. Verward en in de steek gelaten lopen deze twee mannen van Jeruzalem naar Emmaüs, een tocht van zo’n 12 kilometer. Ze zijn in diepe rouw over de dood van Jezus, in wie ze hun vertrouwen gevestigd hadden. En ze zijn ook in grote verwarring, door het bericht van de vrouwen over het lege graf. Dan komt er een man bij hen lopen, die met hen meegaat en in wie ze uiteindelijk de opgestane Jezus herkennen. Hij breekt voor hen het brood en brengt licht in hun duisternis.
Ongetwijfeld herkennen we allemaal wel de ervaring van verlatenheid, verdriet en wanhoop. Het leven loopt soms anders dan we hopen of verwachten. Dan is het goed om te weten dat God ook óns opzoekt, net zoals hij bij de Emmaüsgangers heeft gedaan. Ook hier en nu gaat de Heer met je mee, uit liefde voor jou. In het verhaal van de Emmaüsgangers kun je zien hoe Hij dat doet, in vijf stappen.
Ten eerste: Jezus komt naar de leerlingen toe en loopt met hen mee. Het initiatief komt van Hem en Hij zoekt ons mensen op. Wie we ook zijn en welke weg we ook gaan door het leven. Uit liefde voor ons. Ten tweede: Jezus heeft belangstelling voor wat de leerlingen bezighoudt. Hij vraagt: ‘waar lopen jullie toch over te praten?’ Somber gestemd blijven ze staan en vertellen wat er de afgelopen dagen gebeurd is. Ook nu nog stelt Hij ons die vraag: Wat houdt je bezig? Wat ligt er op je hart? Laten we er even bij stilstaan. Neem je tijd, ik blijf bij je. Stort je hart maar uit, ik loop niet weg.
Ten derde ontsluit Jezus de Schriften, wat we nu het Oude Testament noemen, voor de Emmaüsgangers. Jezus legt hen de betekenis van Gods omgang met mensen uit. En Hij begint bij het begin. Eerst Mozes, dan de Profeten en tenslotte de Psalmen. Eén lange weg, waarin God afdaalde en door vele diepten heentrok. Een weg van liefde en bewogenheid, met als doel om te redden en te verlossen. Jezus legt hen de Schriften uit tot in het hart van God. Jezus ging zijn weg uit liefde voor jou. Als die liefde ook jouw hart raakt, dan kun je in de Bijbel herkenning en erkenning vinden voor de moeite en pijn waarmee je soms te maken krijgt. Dan kan de Bijbel werken als een spiegel voor wie je bent en welke keuzes je maakt. Dan kun je hoop en perspectief vinden voor de toekomst.
Ten vierde gaat Jezus altijd in op onze uitnodiging om ‘bij ons te blijven’. De Emmaüsgangers zeggen: ‘blijf bij ons, want het is al avond’. Jezus geeft daaraan gehoor. Hij blijft bij de leerlingen, neemt het brood, spreekt de zegenbede uit en deelt aan hen. In dat vertrouwde gebaar, herkennen de leerlingen Jezus. Zo wil Jezus bij ons blijven bij de gewone dingen van het leven; opstaan, op weg gaan, elkaar ontmoeten, samen eten. En wij mogen Hem daarin steeds weer herkennen.
Ten vijfde: Jezus spoort ons aan om onze ervaring van zijn aanwezigheid te delen met anderen. ‘Brandde ons hart niet in ons?’, zeggen de Emmaüsgangers tegen elkaar. En ze kunnen het niet voor zich houden. Dit moeten ze anderen vertellen. Ze staan op en gaan naar Jeruzalem. Wij mogen delen van wat wij ontvangen hebben. Jezus deed en doet uit liefde voor ons. Wij geven door uit liefde voor de mensen om ons heen.
ds. Rianne van der Nagel-Meter
