Huwelijk

Het kerkelijk huwelijk is binnen de christelijke traditie een verbintenis die bezegeld wordt in het bijzijn van God en zijn gemeenschap of gemeente. Binnen onze kerk wordt het kerkelijk huwelijk beschouwd als een bevestiging van datgene wat eerder al in het gemeentehuis heeft plaatsgevonden. Daarom wordt meestal gesproken van een "huwelijksinzegening", aangezien de daadwerkelijke huwelijksvoltrekking in het gemeentehuis heeft plaatsgevonden. Deze inzegening vindt meestal niet plaats in een reguliere (zondagse) kerkdienst. Er wordt een speciale kerkdienst gehouden op een door het bruidspaar bepaalde dag. Het huwelijk wordt ingezegend door een dominee of voorganger.

Liturgie
De liturgie (opbouw) van de kerkdienst bestaat over het algemeen uit ongeveer de volgende onderdelen:
Het zingen van enkele liederen
Het uitspreken van gebeden
Lezing van een of meer Bijbelgedeeltes
Korte preek of overdenking
Bevestiging van het huwelijk met behulp van een huwelijksformulier
Wisselen van de ringen
Collecte (meestal voor een goed doel)
Uitreiking van de trouwbijbel
Zegen (één voor het bruidspaar en één voor alle aanwezigen)

Huwelijksformulier
Het huwelijksformulier geeft een uiteenzetting van wat het kerkelijk huwelijk precies inhoudt en waarom het is ingesteld. Er zijn meerdere formulieren in omloop, die allemaal ongeveer dezelfde strekking hebben, maar verschillen in formulering, taalgebruik en lengte. Het gekozen formulier wordt in de dienst in zijn geheel voorgelezen, en eindigt met de bevestiging van het huwelijk. Dit kan in de vorm van een vraag van de voorganger waar het bruidspaar "ja" op zegt, maar ook in de vorm van een belofte die het bruidspaar tegen elkaar uitspreekt. Vaak knielt het bruidspaar vervolgens, waarna de voorganger onder handoplegging een zegen uitspreekt.  

Trouwbijbel
De trouwbijbel die wordt uitgereikt, is veelal een speciale huwelijksuitgave van de bijbel, die door het kerkgenootschap waar het stel toe behoort, als cadeau aan de pasgetrouwden wordt uitgereikt. Voorin de bijbel staat de trouwtekst: een Bijbeltekst die speciaal uitgezocht is voor (of door) het bruidspaar en waar vaak in de preek al aandacht aan is geschonken. Deze bijbel wordt doorgaans door de dienstdoende ouderling uitgereikt.

Bijbelse basis voor het kerkelijk huwelijk
Sommige christenen willen wachten met seksuele betrekkingen totdat hun relatie met een kerkelijk huwelijk is ingezegend. Dit vindt zijn grondslag in onder andere de volgende Bijbelpassage uit de Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs hoofdstuk 7, vers 9: Maar als zij zich niet kunnen beheersen, kunnen zij beter trouwen dan door verlangen verteerd te worden. Indien zij zich echter niet kunnen beheersen, laten zij dan trouwen. Want het is beter te trouwen dan van begeerte te branden.

Kerkelijk huwelijk en burgerlijk huwelijk
In Nederland bepaalt het Burgerlijk Wetboek (Boek 1, artikel 68) en het Wetboek van Strafrecht (Artikel 449) dat geen kerkelijk huwelijk voltrokken mag worden zonder een voorafgaand burgerlijk huwelijk : Geen godsdienstige plechtigheden zullen mogen plaats hebben, voordat de partijen aan de bedienaar van de eredienst zullen hebben doen blijken, dat het huwelijk ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand is voltrokken. (Boek 1, artikel 68). Overtreding van deze wet wordt gestraft met een geldboete van de tweede categorie. Echter is alleen degene die het huwelijk voltrekt strafbaar, niet de partners die gehuwd worden. Gezien de openstelling van het burgerlijk huwelijk voor partners van hetzelfde geslacht (homohuwelijk (2001)) en het juridische alternatief in de vorm van het geregistreerd partnerschap (1998) zijn steeds meer christenen (en niet-christenen) het oneens met deze bepaling die zij als een vorm van discriminatie beschouwen en tevens een onaanvaardbare inmenging van de staat in hun godsdienst.

Levensverbintenissen van twee personen, anders dan een huwelijk van man en vrouw.
In onze kerk kunnen levensverbintenissen van twee personen, anders dan een huwelijk van man en vrouw, als een verbond van liefde en trouw voor Gods aangezicht worden gezegend. Betrokkenen dienen een verzoek daartoe ten minste zes weken van tevoren in te dienen bij de kerkenraad.
Tenminste een van de betrokkenen dient in het register van de gemeente ingeschreven te zijn. Na ontvangst van het verzoek voert een afvaardiging van de kerkenraad een gesprek met de betrokkenen. Tenminste twee weken voorafgaande aan de kerkdienst, waarin de levensverbintenis wordt gezegend, wordt dit bekendgemaakt door middel van een afkondiging in een zondagse kerkdienst en een aankondiging in het kerkblad. Alleen een naar burgerlijke wet tot stand gekomen verbintenis tussen twee personen waarvan door een ambtenaar van de burgerlijke stand een akte van registratie is opgemaakt - dienend als bewijs van opname in de registers van de burgerlijke gemeente - kan worden gezegend.