Stille Week

De Stille Week (ook wel Goede Week, Heilige Week, Grote Week of lijdensweek genoemd en in het Latijn: Hebdomas Sancta of Hebdomas Maior) is in het christendom de naam voor de week vanaf Palmzondag tot en met Stille Zaterdag.[1] Het zijn de laatste zeven dagen van de Vastentijd of Veertigdagentijd. In deze week worden Witte Donderdag en Goede Vrijdag gevierd.
In deze dagen tot en met het Hoogfeest van Pasen worden alle gebeurtenissen herdacht die de kern van het christelijk geloof uitmaken, met name het lijden, sterven en verrijzen van Jezus Christus.

De Stille Week en Pasen wordt daarom in het algemeen als het belangrijkste liturgische hoogfeest beschouwd; al wordt Kerstmis, tenminste in het Westen, door het volk uitbundiger gevierd. De Goede Week heeft als zwaartepunt het Triduum Sacrum dat bestaat uit de drie dagen Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag.

Daar waar de Tridentijnse ritus gebruikt wordt, duurt deze passietijd nog een week langer, omdat men al een week eerder begint met het lezen van het lijdensverhaal, namelijk op passiezondag, de zondag vóór Palmzondag.