Grenzen aan de mogelijkheden?
Niets onmogelijk
In Getsémané vraagt de Heer Jezus aan zijn hemelse Vader: “Als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan.” (Matt. 26:39) Er blijkt een grens te kunnen zijn aan wat bij God mogelijk is. De beker van het lijden zou aan de Heer niet voorbijgaan, ook al worstelde Hij ermee of dat niet mogelijk was.
Dat brengt mij terug bij wat we rond kerst konden lezen als aan Maria de geboorte van Jezus wordt aangekondigd. (Lucas 1:37) Daar lezen we dat de engel zegt: “Want voor God is niets onmogelijk.” Uit het verband daar kun je afleiden dat het natuurlijk gaat over het uitvoeren van Gods plannen. Voor God is niets onmogelijk als het de uitvoering van zijn plannen betreft.
Twijfel
Los van dat verband wordt de uitspraak al gauw een steen des aanstoots, zoals het wel niet bedoeld zal zijn. Want dan komt al gauw de vertwijfeling met vragen als: waarom wordt er dan niet gezorgd dat er niet zoveel oorlog, ziekte en andere rampen zijn. Als dat anders kon, waarom is het dan niet anders? Ook als in Gen. 18:14 wordt gezegd: “Is er ook maar iets voor de Heer onmogelijk?”, is het duidelijk dat het gaat over de belofte dat Sara een zoon zou krijgen in haar ouderdom. Het staat in verband met Gods beloftes en plannen en los daarvan, los van het verband, heeft het geen betekenis.
In de oorspronkelijke Griekse tekst van Luk. 1:37 staat dan ook een uitdrukking die in een vorige vertaling is weergegeven als: ‘Geen woord dat van God komt zal krachteloos wezen.” Het gaat om zijn Woord dat betrouwbaar is en dat Hij zal laten uitkomen. Maria zegt dan ook: “Laat er met mij gebeuren wat U hebt gezegd.” Zij wil zich richten naar Gods Woord.
De wil van de Vader
In Getsémané wil de Heer zich ook richten naar de wil van de hemelse Vader (zoals die uit zijn Woord spreekt): “Laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals U het wilt.” Daarin toont Hij zich onze Heer, dat Hij hoe dan ook, wát dat ook voor hemzelf betekent, zich wil richten naar de wil van de hemelse Vader. Dat het niet anders kon gebeuren deed geen afbreuk aan de macht van de hemelse Vader, die boven alles gaat. Daar liet de Heer Jezus zich even later over uit toen één van zijn volgelingen hem met het zwaard wilde verdedigen. Dat was niet in overeenstemming met Gods wil. De Heer zei: “Weet je niet dat ik mijn Vader maar te hulp hoef te roepen en dat Hij dan onmiddellijk meer dan twaalf legioenen engelen ter beschikking zou stellen? Maar hoe zouden dan de Schriften in vervulling gaan, waar staat dat het zo moet gebeuren?” Het ging erom dat Gods machtige Woord in vervulling zou gaan.
Wij leven over het algemeen niet meer zo met de gedachte aan engelen, maar duidelijk komt hieruit de gedachte naar voren dat God bij het uitvoeren van zijn plannen niet wordt gehinderd door een gebrek aan macht. En engelen zijn in de Bijbel juist ook de bodes die Gods Woord aan de mensen overbrengen. De blikrichting is steeds naar de uitvoering van Gods beloftes en plannen.
Uitvoeren
Dan is er tenslotte nog een merkwaardigheid in de NBV-vertaling: in Matt. 26:42 wordt vertaald: “Laat het dan gebeuren zoal U het wilt.” Het merkwaardige is dat precies dezelfde Griekse uitdrukking in Matt. 6:10 (in het “Onze Vader”) wordt vertaald met: “Laat uw wil gedaan worden”. Het mooie van die laatste vertaling vind ik dat daaruit naar voren komt dat de uitvoering van Gods wil iets te maken heeft met wat wij mensen doen om die wil uit te voeren.. Nu kunnen we zeggen: “In Getsémané heeft het een ander verband. Maar zou het kunnen zijn dat daar ook iets ervan doorklinkt wat de Heer Jezus zelf doet om Gods wil tot uitvoering te laten komen, namelijk zich daar volkomen aan uitleveren.
Wie daar iets van tot zich laat doordringen kan wel instemmen met een lied als: (gezang 231 uit het oude liedboek, het staat jammer genoeg niet meer in het nieuwe liedboek)
Dat alle macht, hoe hoog, hoe groot,
voor U, o Godsgetuige,
o Eerstgeboren’ uit de dood
zich diep eerbiedig buige!
Anne Hogenhuis,
