Doop

Download: Doopbrochure - oktober 2009.

Ongeveer éénmaal per maand wordt er binnen onze kerk gedoopt. De doop is het sacrament van de christelijke initiatie. De dopeling wordt overgoten met doopwater. Daarbij wordt de doopformule uitgesproken: "Ik doop u in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest", volgens Mattheus 28:19.

Bijbelse oorsprong
De doop wordt vermeld in de bijbel. In het Oude Testament komt het begrip doop niet zozeer voor, maar het Nieuwe Testament begint bij Johannes de Doper, die de doop van bekering en vergeving van zonden predikt. Jezus Christus laat zich dopen door Johannes de Doper. Ook de discipelen van Jezus pasten de dooppraktijk toe. Op de pinksterdag na de hemelvaart van Jezus werden ruim 3000 mensen gedoopt en zo ging dat door in alle christelijke gemeenten die ontstonden. 
De apostel Paulus schrijft in zijn brief aan de Romeinen een stuk onderwijs aangaande de doop. Hij beschouwt de doop als een begrafenis van de oude mens, waarna de nieuwe mens in Christus uit het watergraf opstaat. In de brief van Paulus aan de Galaten wordt de doop een "bekleed" worden met Christus genoemd. In de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs maakt Paulus een vergelijking tussen de doop en de doortocht van het volk Israel door de Schelfzee bij de uittocht uit Egypte.
De apostel Petrus vergelijkt de doop met het verhaal van de zondvloed. Net zoals Noach en zijn gezin door het water heen gered werden, zo ook de gelovige, aldus Petrus.

Joodse oorsprong
De doop is als rite en teken is mogelijk afkomstig uit het jodendom. Daar was het echter geen eenmalige inwijdingsrite, maar een reinigingsrite die men vaker kan ondergaan. Ook kent het jodendom een rite als de doop bij het toetreden van een 'heiden' tot het jodendom. In het Oude Testament moet de heiden Naäman zich zevenmaal onderdompelen in de Jordaan. De joodse hogepriester moet voordat hij het Heilige van de tabernakel ingaat eerst zijn kleding afleggen, zich dan onderdompelen en vervolgens schone witte klederen aantrekken. Bekend is ook het dopen van Johannes de Doper, wiens werkzaamheid aan de prediking van Jezus-Christus voorafging. Het wassen met water stond in het jodendom symbool voor rituele reiniging. Hedendaagse wetenschappers achten het op basis van het Johannesevangelie (vooral dan Joh 3:22, 26 en Joh 4:1-3 waarbij Joh 4:2 een latere invoeging zou zijn) mogelijk dat Jezus zelf mensen gedoopt heeft. 

Verschillende tradities
Onze kerk kent de kinderdoop, waarbij een kind zo vroeg mogelijk gedoopt wordt. Dit doet men naar aloude traditie en omdat de ouders krachtens hun christelijke overtuiging de heilzame of zelfs heilsnoodzakelijke werking van de doop niet mogen onthouden aan hun kind. Hierbij speelt op de achtergrond mee de gedachte dat de doop in plaats van de besnijdenis gekomen is. Wanneer veel nadruk gelegd wordt op dit laatste punt spreekt men in protestantse kerkgenootschappen ook wel over de verbondsdoop. Overigens kennen we ook de doop van volwassenen, namelijk wanneer iemand niet als kind gedoopt is. Binnen onze kerk speelt vervolgens de belijdenis op latere leeftijd een rol. Een gedoopt kind zal later als het volwassen is zijn doop moeten beamen door in het openbaar belijdenis van het geloof af te leggen. Hierdoor is in onze kerk sprake van doopleden en belijdende leden. Andere gemeenschappen kennen de volwassendoop waarbij de nadruk ligt op de openbare belijdenis van het geloof door de dopeling.

Doopformule
De doop geschiedt door water en soms met het uitspreken van een bepaalde formule. De woorden van de "doopformule" staan in Matteus 28 vers 19. Daar luidt de opdracht van Christus aan Zijn discipelen: Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb.(NBV) De doop vindt dus plaats onder het uitspreken van Ik doop u in de Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes of in moderner Nederlands: Ik doop je in de naam van de Vader, van de Zoon en van de Heilige Geest.